زمانی دمای سطح دریا و کلروفیل a با استفاده از تحلیل تصاویر دورسنجی در دریای خزر

دمای سطح آب دریا به عنوان یک شاخص مهم اقلیمی و میزان غلظت کلروفیل a به عنوان یک شاخص بیومس فیتوپلانکتونی دو پارامتر مهم در مطالعات زیست دریایی هستند. دریای خزر به عنوان یک ذخیره گاه ویژه زیست آبی در دنیا مطرح است. از این رو پایش دمای سطح آب دریا و غلظت کلروفیل a جهت ارزیابی مسائل و تهدیدات آن ضروری است. بمنظور انجام این بررسی، داده های سنجنده مادیس ماهواره های آکوا و ترا از منطقه دریای خزر جمع آوری گردید. بعد از انجام عملیات پیش پردازش تصاویر، الگوریتم های استخراج دمای سطح دریا و کلروفیل a بر روی تصاویر اعمال گردید. سپس سری زمانی ماهانه دمای سطح دریا و کلروفیل a از ژانویه 2003 تا دسامبر 2009 تطویل گردید. نتایج آزمون روند من کندال فصلی نشان دهنده وجود روند افزایشی میزان غلظت کلروفیل a و عدم وجود روند در دمای سطح دریا در دوره مطالعاتی است. همچنین بر اساس آزمون پتیت یک تغییر معنادار در میزان غلظت کلروفیل a از نیمه سال 2006 مشاهده گردید. بررسی رابطه دمای سطح دریا با کلروفیل a به صورت یک همبستگی مثبت قابل توضیح است. به طوریکه 65 درصد از غلظت کلروفیل a توسط دمای سطح دریا با استفاده از مدل رگرسیون خطی قابل توجیه است، که آزمون F فیشر معناداری این رابطه را تایید می کند.